قایقی با هشت سرنشین

این کتاب با مراجعه به اسناد مکتوب و مصاحبه با خانواده، دوستان و هم‌رزمان شهید تدوین شده‌است. بخش دیگر آن، دست‌نوشته‌ها و یادداشت‌های روزانه‌ی این شهید است.
در بخشی از کتاب آمده‌است: «خودم و بچه‌های دیگر هم در هویزه ماندیم. هنوز چندروزی نگذشته بود که باخبر شدیم عملیات بزرگی قرار است در منطقه اجرا شود. من و علم‌الهدی، عازم قرارگاه مرکزی سپاه و ارتش در حمیدیه شدیم. در آنجا تصمیم گرفته شد که در روز عملیات، واحدهایی از سپاه و بسیج در محور هویزه وارد عمل شوند. به این ترتیب، نیروهایی که همراه ما بودند در گردان‌های سپاه سازمان‌دهی شدند.
نوزدهم دی‌ماه ۱۳۵۹ عملیات نصر شروع شد. گروه ما به فرماندهی علم‌الهدی از هویزه حمله کرد. درابتدا همه‌چیز خوب پیش می‌رفت. چندین کیلومتر پیش‌روی داشتیم. هشتصد اسیر هم گرفتیم. فردای آن روز، دشمن از منطقه‌ی جفیر، دست به حمله و پیشروی زد…».
ترکاشوند در سال ۱۳۳۵ در شهرستان ملایر متولد شد و پس از گذراندن دوران متوسطه، در سال ۱۳۵۴ در رشته‌ی ادبیات عرب، در مقطع کارشناسی وارد دانشکده‌ی ادبیات دانشگاه تهران شد. هم‌زمان با ورود به دانشگاه، با شرکت در اعتصابات دانشجویی، به مبارزه با رژیم شاه پرداخت که همین امر سبب شد تا به‌دستور ساواک، با قطع کمک‌هزینه‌ی تحصیلی، از خوابگاه دانشگاه اخراج شود.
این شهید پس از پیروزی انقلاب اسلامی در جریان تسخیر لانه‌ی جاسوسی آمریکا در ۱۳ آبان ۱۳۵۸، جزو اولین کسانی بود که دیوار سفارت آمریکا را فتح کرد و با فاصله‌ی کمی پس از آن، مبارزه‌ی سرسختانه‌ی خود را با منافقین در دانشگاه آغاز کرد.
همچنین وی در سال ۱۳۶۰ و ۱۳۶۱ در ستاد انقلاب فرهنگی و کمیته‌ی علوم انسانی، مسئول جهاددانشگاهی دانشکده‌ی ادبیات دانشگاه تهران نیز بوده‌است.
شهید «هوشنگ ترکاشوند» که با آغاز جنگ تحمیلی به ندای عقل و وجدانش راهی جبهه‌های نبرد شد، با عضویت در گروه تخریب در جریان کربلای هویزه، با انفجار خمپاره‌ای همراه دو نفر از دوستانش به نام شهید حسن سیف و موسوی به‌شدت مجروح شد؛ تا اینکه در ۸ آبان ۱۳۶۲ در جریان عملیات خیبر در جزیره‌ی مجنون به دیدار معبود شتافت.