در این لحظات آخر عمر سر تا پا گناه و پشیمانی، وصیت خود را می نویسم و علم کامل دارم که در این مأموریت شهادت، جان به پروردگار بزرگ باید تسلیم نمایم. ان‌شاالله که خداوند متعال، با رحمت و بزرگواری خود، گناهان بی‌شمار این بنده خطاکار را ببخشد».
«حمید باکری» از فرماندهان سپاه پاسداران انقلاب اسلامی در جنگ ایران و عراق بود که در عملیات «خیبر»، دراثر اصابت آرپی‌جی، به شهادت رسید. پیکر او در میدان جنگ باقی ماند و به کشور بازگردانده نشد.
وی برادر «مهدی باکری»، از فرماندهان سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، بود. ظواهر دنیا در نظر شهید حمید باکری خیلی کم‌ارزش می‌نمود و از وابستگی‌های شرک آلود به‌شدت وحشت داشت و فرا ر می‌کرد. اهل عمل بود، نه اهل حرف و بالا‌خره همه حرف‌هایش را در شهادتش گفت و دعای همیشگی او در نماز که با التماس از خدا می‌خواست (اللهم ارزقنا توفیق الشهاده فی سبیلک) در ششم اسفند ماه سال ۶۲ مستجاب شد.
اگر بخواهیم حق مطلب را ادا کنیم و از رشادت ها و اخلاص ها، عظمت روح، صبر، استقامت و آنچه که بود سخن بگوییم، زبان ما قاصر و قلم ناتوان خواهد بود.
