این کتاب به بررسی این پرسش که آیا مبانی حکومت اسلامی، امکان برگزاری انتخابات را فراهم می‌آورد یا این مبانی، اجازۀ چنین کاری را به شهروندان نمی‌دهد؟ می‌پردازد.
کسانی که دربارۀ حکم شرعی انتخابات بحث می‌کنند، مسأله را از این زاویه مطرح می‌کنند که «آیا شرکت در انتخابات در نظام اسلامی، واجب و لازم است؟» اما در این باره، یک سؤال مهم‌تر و اساسی‌تر وجود دارد و آن اینکه «آیا انتخابات در نظام اسلامی، ممکن است؟» و قطعاً تا وقتی در پاسخ به سؤال دوم نتوان به «اثبات امکان» رسید، پرداختن به سؤال اول، بیهوده بوده و پایه و اساسی ندارد.
پارلمان و مجلس نمایندگان، با انقلاب مشروطه، وارد کشور ما شد و از همان زمان در ادبیات سیاسی و دینی ما مورد بحث قرار گرفت و البته از همان آغاز هم عده‌ای از علمای دینی و جمعی از روشنفکران بر این باور بودند که این پدیدۀ نوظهور با مبانی دینی، سازگار نیست و در مقابل، عده‌ای از دانشمندان از سازگاری آن دفاع می‌کردند.
