بخشی ازوصیت نامه این شهید بزرگوار: «اگر ذره ای از خاک وطنم به پوتین سرباز دشمن چسبیده باشد، آن را با خونم در خاک وطن می‌شویم و مرگ در این راه را افتخار می‌دانم و اگر ارزشمندتر از جانم هدیه‌ای داشتم، حتما به این مردم خوب تقدیم می‌کردم».
«سرلشکر خلبان شهیدحسین خلعتبری مکرم» به سال ۱۳۲۸ در روستای بصل کوه رامسر به دنیا آمد. پس از پایان تحصیلات و خدمات سربازی در سال ۱۳۵۱ وارد نیروی هوایی ارتش شد و دوره مقدماتی خلبانی را در ایران طی کرد. برای تکمیل دوره پرواز به آمریکا رفت و رشته خلبانی و پرتاب موشک‌های ماوریک را با موفقیت سپری کرد. مادرش می گفت: «هیچ‌گاه توصیه او را پیش از رفتن به آمریکا فراموش نمی‌کنم. روزی که وکالت داد تا حقوق ماهیانه‌اش را برای رفع مشکلات نیازمندان هزینه کنم.» او علاوه بر تأثیر ماندگار و شگرفی که در طول سال‌های نخست جنگ در نیروی هوایی ارتش و رویارویی با نیروی دریایی عراق داشت، به عنوان نماینده ایران نیز در دادگاه لاهه شرکت کرد تا از حقوق بین‌المللی کشورمان دفاع کند. او در برابر مسئولان و نمایندگان دیگر کشورها ازحقوق کشور ایران دفاع کرد. قهرمان جنگ دریایی شکارچی ناوهای اوزا، در اولین روز سال ۱۳۶۴ در آسمان کردستان، در جنگی نابرابر با سه فروند هواپیمای عراقی بعد از این که یکی از هواپیماها را منهدم کرد، مورد اصابت موشک دیگر هواپیمای عراقی قرار گرفت و به زمین فرود نیامد و آرام و آسوده روی سکوی ملکوت نشست. او لباس شهادت پوشید و پیکر پاکش را در گلزار چهل شهیدان رامسر به خاک سپردند و نام او هنوز بر سر زبان هاست. در هنگام حیات و تا مدتی بعد از شهادت در مجله‌های جنگی آمریکا بارها از شهید خلعتبری به عنوان یک نابغه جنگی و خلبان توانمند در هدایت هواپیمای اف ۴، در پروازها و مانورهای حساس نظامی و عملیاتی نام برده شد. همچنین نام او به عنوان یکی از شاگردان موفق و ممتاز دانشگاه «شپارد و تگزاس» در فراگیری علوم خلبانی اف ۴ طی دوران آموزشش در گفت‌وگوهای استادان این دانشگاه برده شد‌ه است.
در سال ۲۰۰۶ یکی از مجله های جنگی آمریکا ویژه‌نامه‌ای درباره مهارت‌های پروازی، ابتکار عمل‌ها و خلاقیت‌های شهید خلعتبری منتشر کرد…
