پسران گل بانو

در بخشی از کتاب پسران گلبانو می‌خوانید: «بعد از شهادت رشید، پدر و مادرش اصرار داشتند که برای مجید آستین بالا بزنند تا دیگر از فکر جبهه رفتن بیرون بیاید، چون با او صمیمی بودم، به من سپردند که با او صحبت کنم. یک روز من و مجید کنار جوی آبی قدم می‌زدیم، از رشید و شهادتش حرف زدیم. از دل‌‌تنگی و دل‌شکستگی مادرش. کم‌کم سر صحبت را باز کردم و گفتم: آقا مجید خدا رو خوش نمی‌آد که پدر و مادرت این‌قدر نگران باشن. دلشون می‌خواد دامادی تو رو ببینن…».
پایان‌بخش کتاب دربردارنده‌‌ی وصیت‌نامه و تصاویری از شهیدان جعفری است.