کتاب گمشده دره سبز در زمینه ادبیات بازداشتگاهی و تم کار روستایی است. کتاب، خاطرات دو دوست است که از کودکی با هم بزرگ شده اند. محمدعلی کاظمی (راوی کتاب) و عوضعلی خوئینی (دوست راوی) است. دوستانی که با هم مدرسه رفتند. با هم به جبهه اعزام شدند و در یک عملیات بودند. اما در عملیات خیبر در جزیره مجنون از هم جدا می افتند. محمد علی کاظمی در شانزده سالگی به مدت هفت سال در اردوگاه موصل اسیر می شود و شب بیست و سوم ماه رمضان ۱۳۶۳ یک چشمش را بر اثر شکنجه در اردوگاه موصل جا می گذارد. محمد علی کاظمی متولد ۱۵/۶/۱۳۴۷ روستای سبزدرق از توابع شهرستان سلطانیه است. نوشتن کتاب را از بهار ۱۳۹۵ شروع کردم. مصاحبه های اولیه ناقص بود. با توصیه استاد مرتضی سرهنگی مصاحبه های تکمیلی با آقای کاظمی را گرفتم. باید احساسات و درونیات ذهنی ایشان را از نزدیک می دیدم و می شنیدم. اسامی دوستان هم آسایشگاهی و اتفاقاتی که در این هفت سال افتاده بود تا جایی که ذهن ایشان یاری می کرد پرسیدم. بعد از مرتب کردن مطالب و ویرایش در قالب کتاب چاپ شد.
در بخشی از کتاب صوتی گمشده دره سبز می‌شنوید
اولین شبی بود که سر روی بالش می‌گذاشتم. خدا را شکر کردم کنار عزیزانم برگشته‌ام. یاد عوضعلی افتادم. کاش او هم بود و می‌پرسیدم بعد از اینکه از من جدا شد، کجا رفت و چرا بی‌خبرمان گذاشته. کاش بود و بهش می‌گفتم خوب مرا پیش مادرت شرمنده کردی. می‌گفتم نبودی وقتی مادرت نقل‌هایی که برای عروسی‌ات کنار گذاشته بود روی سرم پاشید، از خجالت آب شدم.
می‌گفتم کاش بودی و باز هم غر می‌زدی سرم. که چطور بدون تو به روستا برگشتم. کاش بودی عوض، کاش…
