سقوط در سکوت

در این کتاب، داستان زندگی سرلشکر خلبان، جواد فکوری، آمده است: کودکی و دوران دبستان و دبیرستان و در ادامه، ورود به نیروی هوایی ارتش و خلبانی و سفر به آمریکا (برای گذراندن دوره‌ی خلبانی) و بازگشت به ایران و شرکت در تحمیلی.

وقتی خانم الهام وارد کلاس شد، بدون توجه به «برپا»ی دانش‌‌آموزان، به ساعت مچی‌‌اش نگاهی انداخت و رو به تخته‌‌ی سفید ایستاد. ماژیک مشکی‌‌رنگی را به دست گرفت و با خط درشت نوشت: «ناگهان انفجار مهیبی در هواپیما رخ داد. صدای نامعلوم و هراسناک خلبان به گوش می‌‌رسید: هیچی نداریم؛ هیچی نداریم… و برج مراقبت شتابان و متعجب می‌‌پرسید: چطور هیچی نداری؟ چهارتا موتور داری!»
هنوز دخترهای کلاس سوم کوکب، در حالت برپا و خیره به کار معلمشان بودند! خانم الهام که تا آن روز هیچ‌‌‌وقت این‌‌‌قدر جدی نبود، همچنان ماژیک مشکی را روی تخت سفید می‌‌‌‌چرخاند:
«صدا این‌بار نامفهوم‌‌تر بود: هیچی ندارم، به خدا هیچی ندارم. چراغ‌‌های باند رو روشن کنید! دارم سقوط… یک‌‌باره صدا و برق هواپیما قطع شد. سکوت بود و سکوت! هیچ‌‌کس در داخل آن هواپیمای سی ۱۳۰ و در آن تاریکی نمی‌‌دید که چگونه عقربه‌‌ها همگی به سمت صفر در حرکت بودند. هواپیما با سرنشینانش مثل یک تکه سنگ، بی‌‌هدف رو به پایین می‌‌آمد.»
حالا دخترهای کلاس، یکی‌یکی، روی نیمکت‌‌هایشان ولو شدند تا بنشینند. خانم الهام وقتی آخرین جمله‌‌اش را در پایین تخته‌‌ نوشت و نقطه گذاشت، رو به کلاس برگشت و چندثانیه‌‌ای دانش‌‌آموزانش را از نظر گذراند. هیچ چشمی نبود که به او زل نزده باشد. سکوت کلاس، لحظه‌‌ای با پریدن یک قمری از لبه‌‌ی پنجره‌‌ی کلاس شکست و دوباره برگشت.
***
«جواد فکوری»، زاده‌‌ی ۱۷دی۱۳۱۷ در تبریز – درگذشته‌‌ی ۷مهر۱۳۶۰ در حومه‌‌ی شهرری، سرهنگ خلبان اف-۴ فانتوم ۲ نیروی هوایی ایران و فرمانده نیروی هوایی از سال ۱۳۵۹ تا ۱۳۶۰ و وزیر دفاع در کابینه‌‌ی محمدعلی رجایی بود.
وی در محله‌‌ی چرنداپ شهر تبریز زاده شد. در سال ۱۳۳۷ مدرک دیپلم خود را با موفقیت کسب کرد. در همان سال در کنکور سراسری شرکت کرد و در رشته‌‌ی پزشکی پذیرفته شد، ولی به‌‌سبب علاقه‌‌ی فراوانی که به خلبانی داشت، با انصراف‌‌دادن از تحصیل در دانشگاه، در مهرماه همان سال وارد دانشکده‌‌ی خلبانی نیروی هوایی شد. پس از گذراندن دوره‌‌ی مقدماتی پرواز در دانشگاه خلبانی، اولین پرواز مستقل خود را در سال ۱۳۳۹ با هواپیمای T-۳۳ بر فراز آسمان دوشان‌‌تپه در وضعیت‌های مختلف و به مدت یک ساعت و نیم با موفقیت به انجام رساند.
فکوری دو بار در سال‌های ۱۳۴۲ و ۱۳۵۶ برای تحصیل و آموزش خلبانی جنگنده‌‌ی اف-۴ به آمریکا رفت. او پس از انقلاب ۱۳۵۷، مجدداً به خدمت نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران درآمد و با شروع جنگ ایران و عراق، به عنوان یکی از طراحان عملیات‌‌‌های نیروی هوایی ایران، به کار خود ادامه داد. جواد فکوری در طراحی عملیات کمان ۹۹ و عملیات اچ-۳ و عملیات اوسیراک شرکت داشت.
وی در مهرماه ۱۳۶۰، در حین بازگشت از جبهه‌‌ی جنوبی جنگ به تهران، بر اثر سقوط هواپیمایش، به همراه جمعی از فرماندهان ارتش و سپاه، تیمسار سرلشکر فلاحی، سرهنگ نامجو، سرداران کلاهدوز و جهان‌‌آرا، به شهادت رسید.
پس از درگذشت وی در سانحه‌‌ی پرواز هرکولس سی-۱۳۰ نیروی هوایی ارتش ایران، درجه‌‌ی نظامی جواد فکوری به سرلشکری ترفیع یافت.