مربای گل محمدی

در هشتم اسفند ۱۳۵۸ با تدبیر شهیدان رجایی و باهنر، نهاد امور تربیتی در آموزش و پرورش با ساختار جدید و متناسب با اهداف نظام اسلامی بنیان نهاده شد. اهمیت این تدبیر زمانی روشن می شود که بدانیم در آن زمان آموزش و پرورش و مدارس کشور، علاوه بر گرفتاری‌های ناشی از نظام تربیتی شاهنشاهی، میدان تاخت و تاز گروه ها و گروهک های سیاسی و حتی مسلّحانه بود. لذا این نهاد انقلابی در دهه ۶۰ تبدیل به محور فعالیت های تربیتی، فرهنگی و هنری در مدارس کشور شد و مربیان پرورشی، اصلی ترین مسئولان پیگیری تحقق آرمان‌های انقلاب اسلامی در مدارس بودند. تشکیل و ساماندهی هزارها گروه هنری (مانند سرود، تئاتر، شبکه تولید و پخش فیلم)، مقابله با فعالیت های گروهک ها، حضور در جنگ و پشتییانی از جنگ، ارتباط با خانواده های شهدا و مجروحان جنگی، کتابخوانی، تیم های ورزشی و… از اقدامات مربیان پرورشی بوده است که گوشه ای از آنها در کتاب «مربای گل محمدی» آمده است. کتاب مربای گل محمدی در سه بخش نوشته شده است.در بخش اول کتاب ۶۶ خاطره آمده که برخی از آن‌ها با طرح یا تصویر یا اسناد مرتبطی همراه شده‌اند. همچنین با گویاسازی‌هایی همراهند که به خواننده امروزی کتاب اطلاع داده شود، خاطرات در چه دوره‌ای و چه فضایی و چه زمانی و چه مکانی و با حضور چه افرادی رخ داده‌اند. فضاهای فرهنگی و سیاسی مدارس به ویژه فعالیت گروهک ها در دهه شصت در خاطرات مربیان پرورشی به خوبی ترسیم شده است. در بخش دوم و بعد از خاطرات، چهار مربی پرورشی منطقه آذربایجان شرقی معرفی شده‌اند؛ شهیدان جعفر خلیل‌زاده، علی سلمان‌نژاد و محمدرضا فرهمند و مرحوم میرمرتضی مهربُد (مؤسس و مربی گروه سرود امور تربیتی آذربایجان شرقی). در بخش سوم هم کتاب با مؤخره‌ای درباره نقش مربیان پرورشی در مدارس و آلبومی از تصاویر مرتبط با موضوع کتاب به پایان می‌رسد.