کتاب صلحی که همه صلحها را بر باد داد در سال ۱۹۸۹ توسط فینالیست جایزه پولیتزر، دیوید فرامکین نوشته شده است. در کتاب صلحی که همه صلحها را بر باد داد، او وقایعی که باعث شد در زمان جنگ جهانی اول امپراطوری عثمانی دچار فروپاشی شود، توضیح داده است. او گفته این وقایع دست در دست هم دادهاند تا خاورمیانه امروزی شکل بگیرد؛ خاورمیانهای که همیشه در جنگ است، حتی تا امروز.
این کتاب علاوه بر پرداختن به نقش اروپا در خاورمیانه، تاثیرات این دگرگونی را در خود قاره سبز نیز بررسی کرده و در کنار آن گاه خواننده را به عربستان برده و با ماجراجوییهای ادوارد لارنس، دیپلمات، باستانشناس، نویسنده و رایزن نظامی معروف انگلستان در عربستان همراه میسازد.
تاریخی که در این کتاب میخوانید درواقع سرآغاز پیدایش قرن بیستم و خاورمیانه امروز است. کتاب صلحی که همه صلح ها را بر باد داد در ۱۲ فصل نوشته شده است.
۱- بخش اول: در چهار راه تاریخ
۲- بخش دوم: کیچنر، نگاه به آینده
۳- بخش سوم: بریتانیا در باتلاق خاورمیانه
۴- بخش چهارم: براندازی
۵- بخش پنجم: متفقین در حضیض اقبال
۶- بخش ششم: دنیاهای تازه و ارضهای موعود
۷- بخش هفتم: حمله به خاورمیانه
۸- بخش هشتم: غنایم جنگی
۹- بخش نهم: چون آبها از آسیاب افتاد
۱۰- بخش دهم: طوفان بر فراز آسیا
۱۱- بخش یازدهم: بازگشت روسیه به خاورمیانه
۱۲- بخش دوازدهم: توافق ۱۹۲۲ خاورمیانه
«صلحی که همهی صلح را بر باد داد» در سال ۱۹۸۹ منتشر شد و در فهرست نهایی جایزه پولیتزر هم قرار گرفت.